De Fietsersbond Antwerpen is verheugd met de extra
aandacht voor fietsers maar gelooft niet dat de voorgestelde
fietsstraten een grote meerwaarde hebben voor de Antwerpse
fietsers.
De aanleg van fietsstraten dient steeds te kaderen binnen een
breder mobiliteitsplan en de aanleg van fietsroutes en mag dus
geen losstaande beslissing zijn. Bovendien bieden fietsstraten
slechts in specifieke situaties meerwaarde tegenover andere
maatregelen zoals de aanleg van woonerven, het onmogelijk
maken van doorgaand verkeer, autoluwe woonstraten met
zone dertig, …
Volgens stad Antwerpen maakt de Grotehondstraat deel uit van een
belangrijke fietsroute van en naar het stadscentrum. De meeste fietsers
in de Grotehondstraat maken daarvoor of daarna gebruik van
Pretoriastraat of de Cogels-Osylei en van de Oostenstraat of de
doorgang onder de sporen naar de Mercatorstraat. Geen van deze
mogelijkheden zijn op dit ogenblik voldoende fietsvriendelijk. De
Cogels-Osylei is bijna onberijdbaar door de kasseien, de Pretoriastraat
heeft langs één zijde een veel te smal fietspad (rekening houdend met
de vereiste schuwafstand is het fietspad er ongeveer 85 cm breed), de
Oostenstraat heeft een veel te smal tweerichtingsfietspad en ook de
doorgang naar de Mercatorstraat blinkt niet uit in fietsvriendelijkheid.
Volgens de wegcode (artikel 40ter) mogen
automobilisten tweewielers enkel inhalen indien ze een tussenruimte
van minstens één meter laten. In minstens drie van de voorgestelde
straten, waaronder de Grotehondstraat, is de ruimte zo beperkt dat
wettelijk reeds een inhaalverbod van toepassing is. Zonder controle
op de naleving van een inhaalverbod zal een fietsstraat niets
wijzigen aan de bestaande situatie en de invoering van een
fietsstraat is niet nodig om een inhaalverbod wettelijk te kunnen
afdwingen.
Zonder een voorafgaande aanpassing van de opgesomde
knelpunten en zonder controle op de toepassing van artikel 40ter
van de wegcode lijkt de aanleg van de fietsstraten op
symboolpolitiek en heeft de Fietsersbond Antwerpen de indruk dat
deze aanleg niet past in een doordacht mobiliteitsbeleid en de
inrichting van fietsvriendelijke routes. Ook in de Grotehondstraat
zullen er nog infrastructurele aanpassingen nodig zijn, het
plaatsen van verkeersborden en verven van het wegdek zullen niet
volstaan om er een veilige en comfortabele fietsstraat van te
maken.
Tevens wenst de Fietsersbond te benadrukken dat de stad
Antwerpen enkel een echte fietsstad zal worden indien men bereid is
om autowerende maatregelen te nemen. Woonstraten waar doorgaand
autoverkeer onmogelijk is, zoals de Fodderiestraat (Hoboken) en de
Commandant Van Laethemstraat (Hoboken), zijn al dusdanig autoluw
dat de inrichting als fietsstraat weinig meerwaarde biedt.
De Fietsersbond Antwerpen roept de stad dan ook op om niet zomaar
fietsstraten aan te leggen maar er voor te zorgen dat er plannen
zijn voor de aanpak van gehele fietsroutes waarbinnen fietsstraten
mogelijke een meerwaarde hebben. Tevens doen wij een oproep om werk
te maken van maatregelen die de auto zoveel mogelijk uit het
stadscentrum en de districtscentra weert.
De Fietsersbond stelt tot haar spijt vast dat ze niet betrokken werd bij de huidige
beslissing over de aanleg van fietsstraten en hoopt in de toekomst
de mogelijkheid te krijgen om met haar expertise bij te dragen tot
een beter beleid.